2. Analogiczne budowle w Europie
Odpowiedniki konstrukcji kamiennych w Kopańcu występują na rozległych obszarach europejskich od Adriatyku, poprzez Austrię, Czechy, Słowację, Polskę, Niemcy aż po Anglię na Zachodzie. Największe ich zagęszczenie występuje w okolicach Triestu. Zachowały się tu liczne wały kamienne, zbudowane z brył nie połączonych ze sobą żadnym spoiwem murarskim. Brak użycia zaprawy dla powiązania kamieni nasunął niektórym badaczom na myśl, że pierwotnie musiała go wzmacniać specjalna konstrukcja drewniana, stanowiąca rodzaj rusztowania belkowego nadającego budowli większą stabilność i chroniąca ją przed zawaleniem z powodu nacisku jej wnętrza na ściany ułożone z luźnych głazów. Jednak ani w Kopańcu, ani w wielu analogicznych budowlach nie odnaleziono żadnego śladu rusztowań drewnianych. Drewno jest wprawdzie materiałem nietrwałym, narażonym na szybki rozkład, zwłaszcza gdy wystawione jest na działanie skutków atmosferycznych. Jego zbutwiałe resztki mogłaby w ciągu lat wypłukać woda, pozostałyby jednak ślady w postaci otworów wewnątrz murów, zwłaszcza w ich dolnych partiach zbudowanych z większych kamieni, które nie mogły się samoczynnie przesunąć i wypełnić szczeliny po zgniłych słupkach. Zjawisko to mogło natomiast wystąpić w górnych warstwach wałów zbudowanych z drobnych kamieni.