5. Hipoteza joannicka
Następna teoria ma związek z pewnym zakonem rycerskim, a mianowicie z tzw. Kawalerami Maltańskimi . W 1281 roku książę Bernard, mieszkający we Lwówku, nadał zakonnikom joannitom ze Strzegomia ogromny obszar ziemi wielkości 250 łanów czyli około 60 km2 wraz z Cieplicami, a potem dalszych 100 łanów w Górach Izerskich. Joannici zaczęli dziką puszczę przekształcać w pola uprawne oraz rozpoczęli szeroko zakrojoną działalność gospodarczą, polegającą na wydobywaniu kruszców. Możliwe, że mury kopanieckie spełniały jakąś rolę ekonomiczną, intrygujący jest jednak fakt, iż na Malcie, gdzie znajdowała się siedziba zakonu, zachowały się kilometry wałów o konstrukcji i ułożeniu dziwnie zbliżonym do zespołu izerskiego. Interesujący jest również drugi obok walońskich najczęściej występujący rodzaj krzyży. Są to tzw. krzyże maltańskie, charakteryzujące się rozdwojonym zakończeniem ramion. Jest to kolejny dowód na związek joannitów z wałami.
