Osada Kopaniec

W czasach Henryka Brodatego, w XIII wieku, cały Śląsk otoczony był naturalnym pasem leśnym, szczególnie szerokim na granicy czeskiej i łużyckiej. Pas ten obejmował porośnięte puszczą Góry Izerskie. W pewnej odległości od granicy ciągnął się pas tak zwanej przesieki – splątanego gąszczu leśnego, specjalnie utrzymanego w stanie uniemożliwiającym jego przebycie. Tylko w niektórych punktach specjalne umocnienia, „brony”, umożliwiły wyjście poza przesiekę. Z czasem, z powodów ekonomicznych i wzrostu liczby ludności
zagospodarowanie dzikich terenów górskich było w interesie księcia. Osadnicy kierowali się w górę rzek, trzebiąc puszczę i sudecką przesiekę. Na początku pojawiali się specjaliści od karczowania lasów, trzeblewicy i łazękowie, obok nich wypalali las smardowie i poprażnicy, którzy dostarczali księciu węgla, smoły i dziegciu. Książę popierał ten proces, nadając hojnie nie użytkowane tereny wojom miejscowego i obcego pochodzenia.W tym tak niedostępnym miejscu mogła już pojawić się OSADA .